"Babel" Elfriede Jelinek to 80 stron tekstu napisanego w odpowiedzi na tortury w AbuGhraib oraz bestialskie zamordowanie pracowników amerykańskich firm i wywieszenie ich zdekapitowanych zwłok na moście w Falludży. Ludzkie strzępy snują u Jelinek monologi, w których Biblia i antyk sąsiadują z wojną w Iraku i Afganistanie, ludzka potrzeba zadawania bólu z równie silną potrzebą oglądania obrazów cierpiących, torturowanych, poniżanych i umierających ciał. Realizująca tekst Jelinek w Teatrze Polskim w Bydgoszczy Maja Kleczewska osadziła go w przestrzeni łączącej prosektorium z czyśćcem - to proscenium z łóżkami ze zwłokami trzech mężczyzn i zalana wodą głębia sceny. Głównymi bohaterkami spektaklu są matki, jego osią - obrazy piety. Matki przychodzące do prosektorium skonfrontować się ze śmiercią swojego dziecka, opłakujące śmierć synów-żołnierzy, sakralizujące ich, czyniące z ich śmierci akt ofiary, a z nich samych - męczenników, bog