Zmarł w sobotę, 22 lutego w Poznaniu, przy warsztacie pracy, tak jak Ta­deusz Kantor. Przygotowywał rolę Króla Leara w Teatrze Nowym. Premierę wy­znaczono na początek marca. Rozesłano zaproszenia. Niektóre dotarły do ad­resatów, kiedy już nie żył. Był wielkim aktorem, może najwięk­szym od śmierci Osterwy, i nikt go nie zastąpi w tym, co czynił dla teatru. Żył cały czas sztuką i sztuka karmiła się jego życiem. Wiedział wszystko o teatrze, o możliwościach swojego ciała, głosu. Stu­diował różne metody sztuki aktorskiej i umiał je dla siebie maksymalnie spożyt­kować. Uczył się w szkołach Stanisław­skiego, Brechta, Brooka, Grotowskiego, Amerykanów (Kazana), Francuzów (J. L. Barraulta) pozostając to jego słowa "całkowicie i bez zastrzeżeń wierny Oster­wie", swojemu pierwszemu przewodniko­wi na drodze teatralnej. Tadeusz Łomnicki urodził się w roku 1927 w Podhajcach k. Lwowa. Nie mając jeszcze osiemnastu lat zagrał rolę Władka