"Ćwiczenia z Ionesco" w reż. Grzegorza Brala w Teatrze Studio
Warszawie. Pisze Lidia Raś w Polsce Metropolii Warszawskiej.

Pomysł Grzegorza Brala, by na scenie Teatru Studio pokazać rys twórczości mistrza absurdu, wykorzystując do tego celu kilka etiud, opartych na fragmentach sztuk autora, sprawdza się idealnie. W "Ćwiczeniach z Ionesco" jest to, co istotne było dla dramaturga: nieograniczona wyobraźnia, tragizm obok komizmu, absurd egzystencji, strach przed śmiercią. I duch Ionesco. Czuje się go, oglądając kolejne obrazy. Właśnie - obrazy, bo przygotowane etiudy są jak ożywione płótna, w których rolę pełni ruch, gest, kolor, światło, dźwięk. I słowo, bo choć wg Ionesco mocno zdewaluowane, to warto nim nieco pograć. Spektakl nie udaje, że ma zamiar wyczerpać temat twórczości Ionesco. Ale jest "z jego ducha". "Teatr jest rodzajem następowania po sobie stanów i sytuacji. Teatr jest niespodzianką i odkrywaniem.[] Teatr to wyobraźnia, a wyobrażać sobie to budować świat" - twierdził Ionesco. Spektakl Grzegorza Brala wyobraźnię widza uruchamia i otwiera ją na