"Ćwiczenia z Ionesco" w reż. Grzegorza Brala w Teatrze Studio w Warszawie. Pisze Magdalena Bartnik w Zwierciadle.

Kilka etiud zamkniętych w godzinny spektakl. Każda w innej konwencji. Wszystkie na podstawie dzieł Eugene Ionesco. To spektakl wyreżyserowany przez Grzegorza Brala, twórcę Teatru Pieśni Kozła we współpracy z Krzysztofem Majchrzakiem. Ośrodkiem wszystkich etiud jest człowiek. Jego indywidualność i jednostkowość. Nagi, bezbronny wobec przepełnionego przemocą systemu, jest jak trybik w machnie - jeśli pęka, znajduje się na jego miejsce kolejny, tyle że w końcu ten system przepoczwarza się, ludzie pod jego wpływem stają się potworami, szaleją. Ale jest też człowiek ulatujący do nieba, niczym w niebo wstępujący bóg. To sen o lataniu, marzenie lekkości, oderwania się od ciężkości wpisanej w ziemską egzystencję, uwolnienie się od strachu. Etiudy są zrealizowane jakby w różnych stanach świadomości - na jawie i we śnie, tak jakby był to postulat do odbiorcy o "świadomość" - życia i postrzegania. W wielu scenach wykorzystano cienie