"Samuel Zborowski" w reż. Szymona Kaczmarka w Teatrze Nowym w Łodzi. Pisze Emilia Rzeźnicka w Gazecie Wyborczej - Łódź.

"Samuel Zborowski" w reżyserii Szymona Kaczmarka i według dramaturgii Żelisława Żelisławskiego jest próbą zmierzenia się z nieukończonym, chaotycznym i niełatwym dziełem Juliusza Słowackiego. Wyzwanie to karkołomne, choć godne pochwały. Hermetyczność tekstu Wieszcza przerosła jednak ambicje młodych twórców spektaklu. A w czym tkwi wic? W tym, że widz zmuszony jest uporać się z chaosem do kwadratu. Mitologia grecka podaje, że na początku był chaos. Tradycja chrześcijańska - że Słowo. "Samuela Zborowskiego" rozpoczyna natomiast afrykański mit, z którego dowiadujemy się, że na początku było niebo i ziemia. Panem ziemi jest Lucyfer (Mateusz Król), który rodzi się na naszych oczach pośród hałaśliwych i żarłocznych małp. Nie jest demonicznym wcieleniem zła, lecz bosym astmatycznym młodzieńcem ze zsuniętymi spodniami. Insygniami władzy są lśniąca, złocista bluza oraz kultowe okulary Ray Ban. Panem nieba jest Pan Buk (Jerzy Krasuń), zm