"Mewa" w reż. Agnieszki Glińskiej w Teatrze Narodowym w Warszawie. Pisze Kalina Zalewska w Teatrze.

Większość powojennych przekładów sztuk Czechowa została wydana w 1960 roku, kiedy ukazały się "Utwory sceniczne", zawierające "Trzy siostry" i "Mewę" Natalii Gałczyńskiej, "Wujaszka Wanię" Jarosława Iwaszkiewicza i "Wiśniowy sad" Czesława Jastrzębiec-Kozłowskiego, a "Dialog" opublikował "Płatonowa" Adama Tarna. Nieco później dramaty Czechowa przetłumaczył też Artur Sandauer. Już jednak Jerzy Jarocki wystawiając w 1975 roku "Wiśniowy sad", dokonał własnego przekładu, a wiele lat potem, przy "Płatonowie" i "Wujaszku Wani" posłużył się co prawda tłumaczeniami Tarna i Iwaszkiewicza, ale swoim zwyczajem opracował tekst, sporo w przekładach zmieniając. Maciej Englert reżyserując w 1985 roku "Trzy siostry" - w trosce o to, by postaci mówiły współczesnym językiem - skorzystał z kilku istniejących przekładów i stworzył własną wersję tekstu. Wysyp Czechowowskich spektakli w nowym stuleciu ("Płatonow" Pawła Miśkiewicza, "Mewa" Grzegorza Wi