29 sierpnia 1954 r. urodził się Paweł Konic, krytyk
teatralny, współtwórca impresaryjnego Teatru Małego w Warszawie, wolny od
twórczego egoizmu marzyciel, który dążył do utopijnego celu – doskonałego
teatru; uroczy człowiek, pozytywnie zapatrzony w drugiego człowieka.
„Mam poczucie, że Pawła znałam zawsze. Zapewne jest ono
związane z doświadczaniem czasu i przestrzeni w teatrze” – mówi PAP Anna
Augustynowicz (2020), reżyser teatralny, dyrektor artystyczny Teatru
Współczesnego w Szczecinie. „W rzeczywistości poznaliśmy się w 1985 roku,
podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych, a ostatni raz widzieliśmy się w 2005
roku w Szczecinie podczas Kontrapunktu. Osoba Pawła Konica pozostaje w pamięci,
ponieważ wykracza poza anegdotę. To pewnie powoduje odczucie, że zawsze go
znałam” – dodaje.
Miał wielu przyjaciół. „Rozbrajał łagodnością, chęcią zrozumienia «głośnych i
napastliwych», powściąganiem emocji, zwłaszcza tych złych” – wspominał
dramaturg, krytyk teatralny i eseista Piotr Gruszczyński w pośmiertnym
wspomnieniu zatytułowanym „Pawełek” („Tygodnik Powszechny”, 2005).
„To był uroczy człowiek, szalenie zapatrzony w drugiego człowieka - pozytywnie
zapatrzony” – mówi PAP Piotr Tomaszuk, reżyser teatralny i dyrektor Teatru
Wierszalin w Supraślu.
Całość do przeczytania – w Magazynie e-teatru.