EN

9.09.2021, 12:34 Wersja do druku

Warszawa. Taniec w Mazowieckim Instytucie Kultury

"Lunar” i „Niemożliwe_jeszcze bardziej” stawiają pytania o to, jakich stanów dotykamy, kiedy jesteśmy zanurzeni w wykreowanej rzeczywistości wirtualnego świata. Czym dla nas jest życie w sieci, jakie niesie ze sobą walory, a jakie zagrożenia? Spektakle zaprezentuje 16 września o godz. 19.00 Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, działające w siedzibie Mazowieckiego Instytutu Kultury przy ul. Elektoralnej 12.

fot. A. Joachimiak

Centralna Scena Tańca to cykl regularnych wydarzeń artystycznych związanych z tańcem. Zadaniem czwartkowych wieczorów poświęconych teatrowi ruchu i teatrowi tańca w Mazowieckim Instytucie Kultury jest stworzenie możliwości regularnej prezentacji tej dziedziny. Formy ogólnie pojętego teatru ruchu są jednymi z bardziej elitarnych i nowatorskich form sztuki.

W programie wrześniowym, podczas drugiego wieczoru Sceny CST, 16 września o godz. 19.00 zaprezentują się dwie grupy, przedstawiające różne spojrzenie na wirtualny świat, który w ostatnich czasach nabrał zupełnie innego znaczenia. Artyści, włączając pracę z projekcją oraz ciekawą aranżacją światła, stworzą widzom możliwość doświadczania nietypowych stanów i, być może, całkiem nowego spojrzenia na podjęty temat. Wieczór wypełnią spektakl premierowy oraz ubiegłoroczna realizacja. Wejdą ze sobą w swoisty sceniczny dialog czy dwugłos, ukazując, jak aktualnym tematem jest wirtualne życie.

Pierwszy z nich to LUNAR według koncepcji i w choreografii Olgi Bury. LUNAR jest abstrakcyjnym kadrem ruchowym o poszukiwaniu drogi do wolności, wyzwolenia, uwolnienia. Jest próbą odnalezienia siebie w bezkresnym przestworze kosmicznego oceanu. Bardzo ważnym komponentem spektaklu jest światło, to przez jego pryzmat poznajemy światy bohaterów, mocno zarysowane przestrzenie, które przenikają się nawzajem. Zatańczą: Olga Bury, Zuzanna Jeglorz, Karolina Jędrzejko, Marek Szajnar i Mateusz Wierzbicki.

Niemożliwe_jeszcze bardziej to spektakl premierowy, który na deskach Mazowieckiego Instytutu Kultury wytańczy grupa Mufmi w składzie: Dorota Dunder, Ilona Przeciszewska oraz Aleksandra Wierzbicka, która jest także autorką choreografii w przedstawieniu. Twórcy nawiązują w nim do dwóch spektakli/performance’ów, które odbyły się w 2009 r. – Z góry na dół, w którym widzowie prowadzeni przez performerów i muzyków schodzili z szóstego piętra budynku, aż na parter i scenę zatrzymując się na różnych piętrach i oglądając performanse oraz Z GÓRY na DÓŁ/niemożliwe, który niemożliwy był ze względu na przepisy BHP i nie mógł odbyć się na schodach budynku. Przybrał więc formę „stypy po performansie” połączonej z oglądaniem nagrania poprzedniego pokazu.

Podobna formuła miała być prezentowana widzom w Mazowieckim instytucie Kultury w 2020 r. Niestety wirus zdecydował inaczej, przebijając swą bezwzględnością nawet przepisy BHP. Stąd tytuł spektaklu, o powstawaniu którego tak mówią jego twórczynie:

– Sytuacja pandemiczna zmieniła nasze plany i Z góry na dół stało się „jeszcze bardziej niemożliwe”. Zaczęłyśmy więc tę podróż z naszych domów. Spotykając się przed ekranami komputerów początkowo snułyśmy fantazję sprowadzania widza po przestrzeniach MIKu tak, jak je zapamiętałyśmy. Z czasem jednak zaczęłyśmy improwizować wokół tematu góry, dołu i tego co pomiędzy w szerszym kontekście – czasem filozoficznym, a czasem poetyckim. Materiał zaczął pączkować, a my szłyśmy za tym, co się pojawiało.

Biogramy twórców dostępne są na stronie Mazowieckiego Instytutu Kultury: www.mik.waw.pl

Kurator: Magdalena Brzozowska
Organizator: Mazowiecki Instytut Kultury i Fundacja Artystyczna PERFORM
Projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie edycja II
Projekt współfinansuje miasto stołeczne Warszawa

fot. Marta Ankiersztejn

Portret choreograficzny – Paulina Święcańska

Portrety choreograficzne to cykl spotkań artystycznych prezentujący sylwetki wybitnych współczesnych polskich choreografów – modelu ich pracy, języka twórczej ekspresji, specyficznego niepowtarzalnego idiomu twórczego, określającego ich jako artystów. 23 września o godz. 19.00 na scenie Mazowieckiego Instytutu Kultury swój choreograficzny portret zaprezentuje Paulina Święcańska – choreografka, performerka, animatorka kultury, prezes Fundacji Artystycznej PERFORM oraz firmy Art of Living.

Projekt Portret choreograficzny poświęcony jest prezentacji współczesnych choreografów polskich i przybliżenia ich sylwetek szerszemu gronu odbiorców. Każdy z zaproszonych artystów, reprezentujących różnorodne formy i techniki tańca, sam zdecyduje w jakiej formie zechce zaprezentować swój portret na scenie. Każde wydarzenie jest premierą, każde jest unikatowe i niepowtarzalne. Gościem czwartkowego wieczoru 23 września o godz. 19.00 w Mazowieckim Instytucie Kultury będzie Paulina Święcańska – choreografka, performerka, animatorka kultury, która zaprasza do performatywnej i subiektywnej rekonstrukcji swojej 20-letniej pracy artystycznej na scenach, salach tanecznych, warsztatowych, przestrzeniach miejskich i plenerach.

– Moją pierwszą profesjonalną choreografię zaprezentowałam szerokiej publiczności 20 lat temu – mówi Paulina Święcańska. Natomiast Fundację Artystyczną PERFORM, poprzez którą realizuję autorskie projekty artystyczne, edukacyjne i społeczne, założyłam 10 lat temu. W tym roku zatem przypada podwójny jubileusz mojej pracy – twórczej ale również edukacyjnej. Jako choreografka nigdy nie oddzielałam tych dwóch światów, wręcz przeciwnie, pracowałam na styku sztuki i edukacji, zapraszając do współpracy zarówno zawodowych twórców, jak również amatorów, pasjonatów tańca, młodzież czy osoby z niepełnosprawnościami ruchowymi. Tworzę prace mocno osadzone i zaangażowane społecznie, czerpiąc inspiracje przede wszystkim z historii i doświadczeń osób, z którymi pracuję, przepuszczając je przez swój pryzmat wrażliwości artystycznej – tłumaczy artystka.

Paulina Święcańska jest choreografką, performerką, animatorką kultury, prezesem Fundacji Artystycznej PERFORM oraz firmy Art of Living. Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia na Wydziale Rytmiki, Uniwersytetu Zielonogórskiego, studiów I stopnia na kierunku Animacja Kultury i Sportu. Pedagog, Instruktor Tańca Współczesnego uznany przez Narodowe Centrum Kultury. Absolwentka Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej w Warszawie, studia II stopnia na kierunku Kulturoznawstwo oraz Kinetografii R. Labana w Instytucie Choreologii w Poznaniu. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku Menadżer Kultury oraz Uniwersytetu Łódzkiego – Produkcja teatralna. Obecnie studiuje Zarządzanie projektami w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Certyfikowany instruktor animal flow i pilates. Indywidualnie pracuje również z oddechem i świadomością ciała. Doświadczenie i praktykę zawodową zdobywała również na międzynarodowych festiwalach i coachingach w całej Europie, a także w Izraelu, Brazylii, Indiach, Rosji, Turcji, Australii, Indonezji, USA i Japonii. Jako choreografka do tej pory stworzyła ponad 30 choreografii i projektów edukacyjnych, m.in. Motyle 2046, Doskonała para, Surogaci, ENEMY, EXIT, które były pokazywane m.in na polskich i na zagranicznych festiwalach. Dwukrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obecnie współtworzy Fundację Artystyczną PERFORM.

Źródło:

Materiał nadesłany