Płock. Szukamy Złotych Gwiazd. Głosuje Monika Mioduszewska-Olszewska, konsultantka programowa Teatru Dramatycznego

Która unijna inwestycja jest najważniejsza? Monika Mioduszewska-Olszewska, konsultantka programowa Teatru Dramatycznego w Płocku: - Wybór jest trudny, i najchętniej wybrałabym pozycję spoza listy, czyli remont nadwiślańskich bulwarów. Ale pozostanę wierna kulturze.

- Przypominają mi się słowa Jana Skotnickiego, który tworząc w Płocku teatr, mierzył się z wieloma trudnościami i pytaniami o sens działania. Powiedział wtedy, że chciał dać wyraz swemu najgłębszemu przekonaniu, że o życiu narodu nie świadczą tylko fabryki i wyniki produkcji i że samozadowolenie w tym względzie graniczy ze śmiercią psychiczną.

Trudno ważyć wartość rozwoju szpitala, remontów dróg czy inwestycji w wodę i środowisko, ale dzięki temu, że europejskie pieniądze zostały przeznaczone na rozwój Muzeum Mazowieckiego, mamy w mieście kilka placówek będących żywymi miejscami, w których możemy się spotkać z historią.

Moim faworytem jest nowo otwarta kamienica art déco. Pozwala przenieść się w inny świat, wystawa jest bardzo spójna, konsekwentna i piękna. Bardzo lubię wystawy w muzeum etnograficznym. – Spichlerz był pierwszym miejscem, które odwiedziłam po pierwszym lockdownie. Sztuka Dalekiego Wschodu i ludowe wizje świata przynoszą mi ukojenie. Cenię muzeum w Wiączeminie, które ocaliło pamięć o olendrach. To świetne miejsce, choćby na wycieczki rowerowe z Płocka, pozwala łączyć sport z kulturą, co bardzo lubię.

I oczywiście Muzeum Żydów Mazowieckich, które jest dla mnie jednym z najciekawszych miejsc na mapie Płocka. Historia spotyka się tam z dzisiaj, tam się rozmawia. Ale przede wszystkim jest to miejsce, które przywróciło Płockowi ogromny fragment jego historii związanej z Żydami.