Znakomity solista, śpiewał czołowe partie basowe w teatrach operowych, gwiazda festiwali, programów telewizyjnych i radiowych. Niestrudzony propagator muzyki poważnej, promotor młodych talentów, założyciel i dyrektor Polskiej Opery Kameralnej a także dwukrotny Dyrektor Teatru Wielkiego w Łodzi. Jeśli chcieć by znaleźć określenie najlepiej opisujące osobę Kazimierza Kowalskiego, to najodpowiedniejsze, jakie przychodzi do głowy, to Człowiek orkiestra.
fot. mat. teatru
Koncert „Przyjaciele Kazimierzowi Kowalskiemu” 23 października 2021 r. godz. 18.00
23 października o 18:00 zapraszamy na wydarzenie poświęcone Jego pamięci - Koncert PRZYJACIELE KAZIMIERZOWI KOWALSKIEMU. Ku czci pamięci Artysty, jego przyjaciele, zaprezentują szeroki wachlarz muzycznych przebojów – nie tylko operowych, ale i tych, które Kazimierz Kowalski uwielbiał i często słuchał.
Wystąpią: Aleksandra Borkiewicz, Patrycja Krzeszowska, Małgorzata Kulińska, Andżelika Wiśniewska, Joanna Woś, Aleksander Kruczek, Andrzej Niemierowicz, Mirosław Niewiadomski, Andrzej M. Jurkiewicz, Dariusz Stachura, Robert Ulatowski, Łukasz Załęski oraz orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi pod dyrekcją Bartosza Żurakowskiego.
Koncert poprowadzą także przyjaciele Artysty – Maria Szabłowska i Paweł Sztompke.
Zapraszamy na ten wyjątkowy wieczór o Artyście, który był i jest znany w całej Polsce, ale to Łodzi i naszemu Teatrowi poświęcił swoje artystyczne życie.
Patronat nad wydarzeniem objął Program Pierwszy Polskiego Radia.
W młodości wygrywał konkursy wokalne, później śpiewał czołowe partie basowe; nie unikał też kontaktów z tzw. muzyką rozrywkową. Lubił sprawdzać się w różnych obszarach życia muzycznego: prowadził rozległą działalność impresaryjną (m.in. słynne festiwale w Ciechocinku), stworzył Polską Operę Kameralną, redagował i prowadził autorskie programy radiowe i telewizyjne – m.in. spotkania ze sztuką wokalną słynnych polskich śpiewaków, bywał z dużym powodzeniem konferansjerem. Dwukrotnie był też dyrektorem naszego Teatru. Niestrudzony w lansowaniu młodych talentów wokalnych, zawsze z wielkim szacunkiem i empatią wyrażał się o starszych kolegach, pamiętał o Nich, korzystał z Ich wiedzy i doświadczenia, nie pozwalał też zapominać o Nich operowej publiczności.
W kręgu znajomych krąży powiedzenie, że Kazik „żył na akord”... Zawsze nad czymś pracował, zawsze dokądś gonił, a spraw, które miał do załatwienia, mimo że realizował je „od ręki”, ciągle przybywało, bo gdyby ich sobie także sam nie dodawał – czułby się nieswojo! Taki był i takim będziemy pamiętać Kazika Kowalskiego.
W październiku 2021 roku mieliśmy wspólnie świętować jubileusz 50. lecia pracy artystycznej i 70. lecie urodzin Artysty, wszystko było już uzgodnione i dogadane, koncert się odbędzie, ale… braknie na nim głównego Bohatera tego wydarzenia. Smutek i żal, że odszedł wspaniały człowiek, pozostaje nam tylko pamięć.
Kazimierz Kowalski był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi w klasie śpiewu Antoniego Majaka. W 1976 roku zajął III miejsce (dwóch pierwszych nie przyznano) na konkursie wokalnym w Tuluzie i w tym samym roku został solistą Teatru Wielkiego w Łodzi. Repertuar artysty szybko zaczął się wzbogacać o kolejne partie basowe; były to m.in. tytułowy Don Pasquale Donizettiego, Zbigniew w Strasznym dworze i Chorąży w Hrabinie Moniuszki, Don Basilio w Cyruliku sewilskim i Mustafa we Włoszce w Algierze Rossiniego, Żupan w Baronie cygańskim Straussa, Rajmund w Łucji z Lammermoor Donizetiego, a także pierwszoplanowe w Wolnym strzelcu Webera, Sprzedanej narzeczonej Smetany, Kniaziu Igorze Borodina, Księżycu Orffa, Borysie Godunowie Musorgskiego, Marii Stuart Twardowskiego, Diabłach z Loudun i Ubu Rex Pendereckiego. Wielką popularność i sympatię widzów przyniosła artyście rola Nika w polskiej prapremierze musicalu Zorba Kandera.
Kazimierz Kowalski przez cały okres swojej bogatej kariery realizował z wielkim powodzeniem działalność estradową sięgając do repertuaru rozrywkowego; dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych, w swoim dorobku ma dziesięć płyt z nagraniami muzyki operowej i rozrywkowej, a na antenie Polskiego Radia prowadził autorską audycję, w której popularyzował sztukę wokalną i sylwetki polskich artystów nie tylko operowych. Był twórcą Festiwalu Operowo-Operetkowego w Ciechocinku, założycielem i dyrektorem Polskiej Opery Kameralnej.
W latach 1994-1997 był dyrektorem naczelnym Teatru Wielkiego w Łodzi i w tym czasie udało mu się wystawić Moniuszkowskie: Halkę i Straszny dwór w Stanach Zjednoczonych. W latach 2006-2008 był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi.
Otrzymał liczne nagrody, w tym tytuł Najsławniejszego Polaka 1999 roku przyznany w plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia, Odznaczenie Za Zasługi dla Miasta Łodzi (2001), Złoty Krzyż Zasługi (2002), Brązowy Medal Gloria Artis – Zasłużony Kulturze (2006).
W 2021 roku ukazała się książka jego autorstwa, zatytułowana „Dyrektorem się bywa, artystą się jest”.
Kazimierz Kowalski został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla kultury polskiej.
Zmarł 1 sierpnia 2021 roku.