Numer 160 „Didaskaliów” rozpoczynamy blokiem zatytułowanym „Przemoc”. Dorota Sajewska w artykule Przemoc, obsceniczność, powtórzenie odnosi się do historii i strategii medialnych ruchu #metoo (również w polskim teatrze) w kontekście stosowanym przez władzę praktyk wykluczających osoby nieheteronormatywne. O kim mówisz, kiedy mówisz o przemocy? autorstwa Zuzanny Berendt, Anny Majewskiej i Idy Ślęzak to tekst poświęcony dwóm pracom Markusa Öhrna: spektaklowi Trzy epizody z życia i instalacji wideo Bergman w Ugandzie. Autorki zastanawiają się, na ile produkcje artystyczne przeprowadzają krytykę strukturalnej przemocy, a na ile ją umacniają. W dziale „Gardzienice” oddajemy głos prof. Leszkowi Kolankiewiczowi, który odpowiada na publikacje dotyczące współodpowiedzialności polskich badaczy teatru za przemoc, do której przez lata dochodziło w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. W dialog z nim wchodzi Marcin Kościelniak w tekście Stanowisko. Przeciw-historia.

W bloku „HIV/AIDS” przedstawiamy trzy teksty, które łączy wątek emancypacji społeczności homoseksualnych oraz praktyk stygmatyzacji, które temu towarzyszą. Dorota Sosnowska analizuje Anioły Ameryki, zapomnianą polską prapremierę dramatu Tony’ego Kushnera w reż. Wojciecha Nowaka i wskazuje na uwikłania teatru politycznego w ówczesną transformację ustrojową. Radosław Pindor w tekście Poza homo- i heteronormą omawia dwa spektakle, w których pojawia się temat HIV/AIDS i homoseksualnej tożsamości (Anioły w Ameryce w reż. Krzysztofa Warlikowskiego i An Ongoing Song Szymona Adamczyka). Blok zamyka recenzja Bartosza Cudaka z przedstawienia Koniec z Eddym w reż. Anny Smolar.

W dziale „Nowe słuchanie” Magdalena Figzał-Janikowska w tekście Między ciałem a dźwiękiem: teatr Wojtka Blecharza omawia projekty teatralne kompozytora na tle współczesnych teorii związanych z performatywnością muzyki. Z Blecharzem i Januszem Piechowiczem, naukowcem zajmującym się wibroakustyką, o funkcjonowaniu dźwięku w projektach artystycznych i przestrzeniach miejskich rozmawia Pracownia Kuratorska; rozmowa nosi tytuł Spektrum dźwięku. Słuchanie głosów ptaków jest ważnym tematem Miejskiego ptasiarza w reż. Weroniki Szczawińskiej – recenzja Katarzyny Lemańskiej z tego spektaklu zamyka dział.

W bloku „Pamięć” przedstawiamy dwa artykuły. W pierwszym z nich, zatytułowanym Świadeczność, Maria Kobielska i Aleksandra Szczepan analizują rolę dawania świadectwa o przeszłości. O sprawczości martwych ciał autorstwa Wiktorii Tabak to z kolei analiza projektu Zmarli nadchodzą Centrum Politycznego Piękna. W dziale „Rzeczy” prezentujemy artykuł Sylwii Mieczkowskiej Object-Oriented Ontology i kapitał performatywny, czyli nowe spojrzenie na przedmioty w działaniu, który jest krytyczną refleksją na temat sprawczości obiektów. Na dział „Publiczność” składają się trzy teksty. A kysz! Albo: proszę uciekać szybciutko Łucji Iwanczewskiej poświęcony jest towarzyszącemu Strajkowi Kobiet performansowi Dziady na Mickiewicza 34/36. Tomasz Raczkowski pisze o estońskim filmie Dramatyczny rok w reżyserii Marty Pulk, który dokumentuje eksperyment na „widzu niedoświadczonym”. Magda Piekarska w Opowieści z czasów izolacji analizuje trzy kameralne spektakle Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu (Cyrano, Iwanow. Człowiek, który śpi i Pacjent 0), w kontekście sposobów radzenia sobie przez teatr z sytuacją pandemii.

Dział „Repertuar” zawiera recenzje spektakli Michała Borczucha, Wojtka Ziemilskiego, Katarzyny Szyngiery, Mateusza Pakuły, Moniki Pęcikiewicz, Seba Majewskiego, Jakuba Skrzywanka oraz projekt Beckett w Teatrze Polskim w Poznaniu. Stanisław Godlewski relacjonuje Festiwal Tańca i Performansu „Ciało/Umysł”, którego tegoroczną patronką była Isadora Duncan, a Kamila Łapicka analizuje spektakl Transformación hiszpańskiej reżyserki Palomy Pedrero, która porusza w nim kwestię transpłciowości. Autorami recenzji książek są Zbigniew Majchrowski (Katarzyna Fazan, Kantor. Nie/obecność) i Marta Gibińska (Wanda Świątkowska, Hamlet.pl. Myślenie Hamletem w powojennej kulturze polskiej). W dziale „Noty o książkach” omówione zostały: Opowiem, jak najlepiej umiem. O teatrze Anny Karasińskiej Dariusza Kosińskiego, Tekst jako bohater w kulturze uczestnictwa. Szkice o polskiej dramaturgii teatralnej Beaty Popczyk-Szczęsnej, Rzecz w teatrze Jana Klaty. Kolekcja, zabawa, efekt teatralności Michaliny Lubaszewskiej oraz Cud ucieleśnionych metamorfoz. Tajwański teatr tańca i ruchu Izabelli Łabędzkiej.

Redakcja „Didaskaliów”