Aktorka teatralna i filmowa Izabela Olszewska spoczęła w piątek na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Była wzorem rzeczywistości teatralnej, surowości obyczajów, fachowości – żegnał artystkę Józef Opalski.
"Była wielką aktorką, była wielkim i surowym pedagogiem. Ale była też moją serdeczną przyjaciółką. Była dla mnie wzorem rzeczywistości teatralnej, rzeczywistości życia, surowości obyczajów, fachowości" – wspominał aktorkę Józef Opalski podczas uroczystości na Cmentarzu Salwatorskim.
Profesor krakowskiej AST przypomniał słowa Konrada Swinarskiego, który o jej roli Jewdochy w "Sędziach", mówił, że "w czasie pracy okazało się, ile Iza ma możliwości, których nie można nawet w całości wykorzystać, bo nie ma nawet takich utworów, które by na te możliwości pozwalały".
"Jej wielkie role, które będziemy wszyscy pamiętać, to była nieopisana lekcja teatru. Ale też w życiu, w szkole, każde spotkanie z Izą było wielkim świętem, ponieważ była obdarzona niezwykłym poczuciem humoru, znakomitą możliwością obserwacji. Była jak rentgen, potrafiła wszystkich nas prześwietlić w naszej głupocie, małości, poszukiwaniu nie wiadomo czego" – żegnał artystkę.
"Pani profesor wprowadziła mnie do teatru wielkiej klasyki jako moja mistrzyni. To na jej zajęciach, na drugim roku szkoły teatralnej, po raz pierwszy zetknęłam się jako początkująca aktorka ze Stanisławem Wyspiańskim i zagrałam Jewdochę w +Sędziach+" - wspominała podczas uroczystości Dorota Segda. "Wymagała od nas bardzo dużo, nie wszyscy umieli, a nawet chcieli tym wymaganiom sprostać. Ale to była wielka szkoła warsztatu" – podkreśliła rektor AST.
Izabela Olszewska urodziła się w 1930 r. w Woli Rzędzińskiej, w 1954 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Aktorską w Krakowie. Ze Starym Teatrem w Krakowie była związana w latach 1957-90. Była wieloletnim pedagogiem krakowskiej szkoły teatralnej, a w latach 1975-1978 jej prorektorem.
Na scenie przy ul. Jagiellońskiej Izabela Olszewska wcieliła się m.in. w postać Pani Rollison w "Dziadach", Jewdochę w "Sędziach", Wróżkę w "Wyzwoleniu" w reżyserii Konrada Swinarskiego, Marię Timofiejewną Lebiadkin w "Biesach", Janinę Chomińską w serialu "Z biegiem lat, z biegiem dni…" Andrzeja Wajdy, Katarzynę w "Matka Courage i jej dzieci" w reżyserii Lidii Zamkow czy Estrellę w "Życie jest snem" w reżyserii Bogdana Hussakowskiego. Jej role przeszły do historii polskiego teatru.