Wystawa „Gombrowicz. Ja Europejczyk” przygotowana przez Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli zagości na Uniwersytecie Sorbona w Paryżu. Zaplanowany na wtorek wernisaż odbędzie się w ramach „Tygodnia kultur środkowoeuropejskich”. Ekspozycja będzie czynna do 11 kwietnia.

Podczas otwarcia wystawy studenci Sorbony będą czytali po polsku i po francusku fragmenty "Dziennika" oraz "Testamentu. Rozmów z Dominique de Roux".

"Ekspozycja ukazuje relacje Gombrowicza z europejskością i polskością, dalekie od stereotypów, nieoczywiste i krytyczne" - powiedział Robert Utkowski z muzeum we Wsoli. Jak dodał, autorzy wystawy zwracają uwagę na fakt, że pisarz był niepokornym prowokatorem i indywidualistą, a jego stosunek do narodu, społeczeństwa, tradycji czy polskości i europejskości ukształtowane zostały przez doświadczenia długiej emigracji.

Zwiedzanie będzie możliwe po uzyskaniu specjalnej wejściówki. Szczegóły można znaleźć na stronie internetowej Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli.

Ekspozycję przygotowało muzeum we Wsoli z inspiracji wdowy po pisarzu Rity Gombrowicz oraz marszałek Senatu Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, w związku z obchodami w 2024 r. 120. rocznicy urodzin autora "Ferdydurke". Wystawa sfinansowana została ze funduszy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Jej organizacja w Paryżu jest możliwa dzięki wsparciu Samorządu Województwa Mazowieckiego. Wcześniej można ją było oglądać m.in. w polskim Senacie i na Uniwersytecie Warszawskim.

Witold Gombrowicz to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Jego książki przełożone zostały na 40 języków. Obok Sienkiewicza, Tokarczuk, Szymborskiej czy Lema jest jednym z najczęściej tłumaczonych polskich autorów; jest jednocześnie najczęściej wystawianym na świecie polskim dramatopisarzem. 

W 1967 roku Witold Gombrowicz otrzymał Międzynarodową Nagrodę Wydawców, Prix Formentor, nazywaną wówczas "małym Noblem". Nazwisko Gombrowicza czterokrotnie – w latach 1966, 1967, 1968 oraz 1969 znalazło się na liście kandydatów do literackiej Nagrody Nobla. Jego twórczość, stawiając w centrum człowieka i jego relacje ze sobą, z innymi i ze światem, posługując się groteską, ironią, wpisuje się w najważniejsze poszukiwania i prądy dwudziestowiecznej myśli literackiej i filozoficznej.