O Ewie Wiśniewskiej, z okazji jej jubileuszu, pisze Witold Sadowy.

Ewa Wiśniewska, wybitna aktorka Teatru Narodowego, piękna kobieta i wspaniała koleżanka, skończyła kilka tygodni temu, jak donosi prasa, 75 lat. Jak ten czas leci. A pamiętam Ją, jak zaczynała. Z tej okazji chciałbym przypomnieć Jej osiągnięcia zawodowe. Odznaczona licznymi orderami państwowymi i nagrodami, ma swoją publiczność, która ją uwielbia i dziennikarzy, którzy ją cenią. W roku 2004 otrzymała z rąk Pawła Dangla, który przez wiele lat kontynuował po Feliksie Łaskim prestiżową Nagrodę "Feliksa Warszawskiego" jako najlepsza aktorka za role w przedstawieniu Jerzego Jarockiego "Błądzenie" według Witolda Gombrowicza. A jeszcze wcześniej, w roku 1986 "Złotą Kaczkę" za role filmowe. W następnym roku 1987 tytuł "Gwiazdy Sezonu Filmowego" w Łagowie. W roku 2000 odcisnęła dłoń w "Alei Gwiazd" w Międzyzdrojach. A w roku 2016 obdarowano ją "Złotym Splendorem" za całokształt dokonań w Polskim Radiu. Poza wybitnymi rolami w teatrze, stworzył